بسم الله الرحمن الرحيم

و به راستى لقمان را حكمت داديم كه خدا را سپاس بگزار و هر كه سپاس بگزارد تنها براى خود سپاس مى‏گزارد و هر كس كفران كند در حقيقت‏خدا بى‏نياز ستوده است (۱۲)

وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿۱۲﴾

                                                سر آغاز گفتار نام خداست

                                             كه رحمتگر و مهربان خلق راست

به لقمـان نموديم حكــــمت عــطــــــا                                         به جاي آر،شكــر و سپــــاس خـــــدا

كه هر كس كند كفر با خود عدوست                                        هر آن كس كند شكر،نفعش بر اوست

خــــداي غني و ستــــوده صفـــــــات                                        ندارد نيـــازي به شــــكــر حــــيـــــــات

ترجمه شعري از اميد مجد